Και εκτός των άλλων, σάρωσε αυτό το καλοκαίρι στα γήπεδα της Βορείου Αμερικής!
«Ήταν ένα εκπληκτικό ματς, μια εκπληκτική ιστορία», είπε ο 23χρονος Ρώσος, που ανεβαίνει στο Νο.4 της παγκόσμιας κατάταξης. «Ήταν ένα εκπληκτικό καλοκαίρι, θα θυμάμαι κάθε στιγμή. Θα το θυμάμαι και όταν είμαι 70 ετών».
Παρά την πίκρα, βλέπει... το ποτήρι μισογεμάτο. «Η γυναίκα μου μου λέει ότι πρέπει να είμαι χαρούμενος με τον εαυτό μου, γιατί κάνω σκληρή κριτική. Σήμερα δεν είμαι χαρούμενος που έχασα, αλλά αποδίδω στον εαυτό μου τα εύσημα για αυτές τις δύο εβδομάδες. Ήταν φανταστικά. Πριν το τουρνουά, το καλύτερο αποτέλεσμά μου ήταν ο τέταρτος γύρος σε σλαμ. Είχα προβλήματα φυσικής κατάστασης, μερικές φορές δεν έπαιξα όσο καλά θα ήθελα, αλλά έφτασα στον τελικό και κατάφερα να δώσω μεγάλη μάχη με έναν από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία. Πρέπει να μου αποδώσω τα εύσημα. Ελπίζω να ωρίμασα με αυτά τα πράγματα, αλλά πρέπει να συνεχίσω και να γίνω καλύτερος».
Όσο για την υποστήριξη του κόσμου; «Ήμουν ο εαυτός μου, πάλευα κάθε πόντο και νομίζω ότι το εκτίμησαν. Ήμουν κάτω με ένα μπρέικ στο τρίτο, κέρδισα το γκέιμ και ένιωσα ότι ήθελαν περισσότερο τένις. Με υποστήριζαν τρελά. Ήξερα ότι έπρεπε να τα δώσω όλα και για εκείνους. Πρώτα για τον εαυτό μου, αλλά και για εκείνους. Το είδαν και το εκτίμησαν, είμαι ευγνώμων».
Ο Μεντβέντεφ ρωτήθηκε τι σκέφτηκε όταν άκουσε να φωνάζουν το όνομά του. «Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι έπρεπε να κερδίσω τον επόμενο πόντο, το επόμενο γκέιμ. Δεν σκεφτόμουν ότι είμαι Ρώσος στις ΗΠΑ και φωνάζουν το όνομά μου, τι πρέπει να κάνω τώρα. Ήταν απόλαυση να είμαι εκεί απόψε. Μερικές φορές υποστήριζαν εμένα, μερικές φορές τον Ράφα. Νομίζω ότι επειδή είναι μεγάλη η αρένα, φώναζαν και για τους δύο, άλλαζε συνέχεια. Δε νομίζω ότι οι ίδιοι άλλαζαν τα ονόματα, από πόντο σε πόντο. Η ατμόσφαιρα ήταν η καλύτερη της ζωής μου, πρέπει να πω».
